Σήμερα, είναι αποδεδειγμένο, ότι η παχυσαρκία είναι ο σημαντικότερος προδιαθεσικός παράγοντας εμφάνισης διαβήτη τύπου 2. Ο μηχανισμός είναι γνωστός και οφείλεται στο ότι η περίσσεια του σωματικού λίπους που υπάρχει στην παχυσαρκία και ιδιαίτερα αυτή που βρίσκεται ενδοκοιλιακά, εμποδίζει τη δράση της ινσουλίνης που παράγεται για τη ρύθμιση του σακχάρου και τότε δημιουργείται η προϋπόθεση εμφάνισης του διαβήτη. Αρχικά, ο οργανισμός παράγει αντιρροπιστικά παραπάνω ινσουλίνη και καταφέρνει και ρυθμίζει το σάκχαρο. Όμως, με την πάροδο του χρόνου αυτή η ικανότητα εκπίπτει, μειώνεται η παραγωγή ινσουλίνης, και τότε εμφανίζεται ο σακχαρώδης διαβήτης. Αλλά και ο διαβήτης μπορεί να αυξάνει το σωματικό βάρος είτε μέσω της λήψης υδατανθράκων για την αντιμετώπιση ή την πρόληψη των υπογλυκαιμιών είτε μέσω της αντιδιαβητικής αγωγής, αφού όλες οι παλαιότερες αγωγές και κυρίως η ινσουλίνη, αυξάνουν το σωματικό βάρος. Ευτυχώς, οι νεότερες θεραπευτικές κατηγορίες αντιδιαβητικών φαρμάκων εκτός της γλυκαιμικής ρύθμισης προκαλούν και απώλεια βάρους ή τουλάχιστον δεν αυξάνουν το σωματικό βάρος.